بررسی انیمیشن The Garfield Movie: بازگشت پس از یک مدت دوری

قبل از نمایش فیلم انیمیشن The Garfield Movie ، بسیاری نگران بودند که کیفیت صداپیشگی کریس پرت در نقش گربه نارنجی بی‌نظیر نخواهد بود. اما با وجود این فیلمنامه، حتی اگر نقش گارفیلد توسط بازیگران معروف مانند لئوناردو دی‌کاپری یا دنیل دی-لوئیس ایفا می‌شد، همچنان این مشکل حل نمی‌شد.همراه سرگرم پلاس با بررسی انیمیشن و فیلم های بیشتر همراه باشید.

یکی از مشکلات اساسی بسیاری از بازسازی‌های سینمایی اخیر این است که توجه به مخاطبان را از دست می‌دهند. این مشکل به دلیل نگاه سطحی تیم سازنده به اثر و تلاش بیش از حد برای جذب سود به وجود آمده است.

به غضروف از اینکه یک واقعه اتفاق می افتد، علی رغم دلایلش، نتیجه آن واقعاً فاجعه بار است. زیرا محصول نهایی ناگهان گروه بزرگی از طرفداران پیشین که منتظر آن بودند، به شدت ناامید می شود. اما برخی فیلم ها به اشتباهاتی مرتبط می شوند که بسیار بزرگتر هستند: آنها نه تنها مخاطبان هدف خود را از یاد می برند، بلکه به طور کلی مخاطب هدف ندارند؛ به این معنی که واقعاً نامعلوم است که برای چه کسی ساخته شده اند و چه کسانی باید توجه آنها را جلب کنند.

داستان و موضوع کیفیت انیمیشن The Garfield Movie

این موضوع حتی محدود به کیفیت کلی انیمیشن The Garfield Movie نیست. اصلی‌ترین مسئله این است که اثر سینمایی در ابتدا یک مخاطب خاص ندارد و تضادی بین دقایق مختلف آن وجود دارد که باعث می‌شود به این نتیجه برسیم.

فیلم‌های بی‌مخاطب ممکن است حاوی سکانس‌های جالبی باشند. گاهی اوقات هنگام تماشای آن‌ها ممکن است خندید یا با شخصیت‌ها هم‌دردی کنید. اما به‌جای اینکه این تغییر احساسی به شکل منطقی رخ دهد، برای مخاطب ممکن است به نظر برسد که دو فیلم متفاوت را دیده است؛ دو فیلم که سازندگانشان احتمالا از یکدیگر تنفر دارند.

آخرین انیمیشن The Garfield Movie به طور کلی با مشکلاتی که پیشتر اشاره شد، دست و پنجه نرم می‌کند. از ابتدا به نظر می‌رسد که انیمیشن به طور زیادی به سمت کودکانه بوده و در واقع هویت واقعی گارفیلد، یکی از شخصیت‌های معروف کامیک استریپ، را به خوبی نشان نمی‌دهد. به نظر می‌رسد که سازندگان فیلم نمی‌فهمند که جیم دیویس با این گربه نارنجی به مسائل جدی مانند تنبلی، تنفر از شغل، چاقی و مصرف بی‌رویه قهوه پرداخت می‌کند.

در انیمیشن The Garfield Movie ، سازندگان می‌توانستند در بسیاری از صحنه‌ها از حیوان سخن‌گوی دیگری به‌جای گارفیلد استفاده کنند، اما این تغییرات اساسی در داستان انجام شده و باعث از بین رفتن بخشی از شخصیت و هویت گارفیلد شده است. آن‌ها به‌درستی به دنبال حذف جنبه‌های بزرگسالانه‌ی داستان بودند که این امر باعث تغییرات زیادی در داستان انیمیشن The Garfield Movie شده است.

ایا ویژگی های گارفیلد مثل قبل وجود دارد؟

آیا او در انیمیشن The Garfield Movie هم زیاد غذا می‌خورد؟ بله. آیا تنبلی، عدم توجه به روابط احساسی و عدم استفاده از مهربانی دیگران هنوز هم ویژگی‌هایی هستند که گاهی در رفتارهای گارفیلد دیده می‌شوند؟ بله. اما در اینجا دیگر خبری از لحن طعنه‌آمیز آثار منبع اقتباس نیست و فضای کلی انقدر کودکانه شده که حتی بعضی از نوجوان‌ها را هم از فیلم متنفر می‌کند.

در فیلم‌های لایواکشن سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶، گارفیلد به عنوان یک گربه‌ی بامزه نمایش داده شده است که جذب کننده برای مخاطبان جوان است. اما واقعیت این است که بخش قابل توجهی از جمهوری که به داستان‌های گارفیلد علاقه دارند، بزرگسالان هستند که از استعاره‌های داستان آگاه هستند. در آثار بهتر، کودکان از شوخی‌های گارفیلد لذت می‌برند و بزرگسالان با دیدن عکس‌العمل‌های او که نمایانگر رفتارهای انسانی مختلف است، خنده‌دار می‌یابند.

در اکثر لحظات انیمیشن The Garfield Movie جدید، توجه به مخاطب بزرگسال کاملاً نادیده گرفته شده است. همه چیز به سادگی و سطحی بیشتر تنزل یافته تا بتواند جذب بیشتر کودکان شود. اما سازندگان فهم نکرده‌اند که حذف عناصر بزرگسالانه از داستان، باعث می‌شود گارفیلد دیگر به اندازه‌ی قبل جالب و منحصر به فرد نباشد.

نقل قول‌هایی همچون «من گشنه‌ام. پس هستم» و «اگر می‌خواهی لاغرتر به نظر برسی با آدم‌های چاق‌تر بگرد»، جای خودشان را فقط به دیالوگ‌هایی همچون «چدار یکی از ۲۶ پنیر محبوب من است» داده‌اند. در ظاهر این‌طور به نظر می‌رسد که فیلمنامه انیمیشن جدید نیز گاهی با همان عناصر تعریف‌کننده‌ی گارفیلد سر و کار دارد. اما این سر و کار داشتن فقط و فقط در حد ناخنک زدن به دیالوگ‌های معنی‌داری است که بارها سبک زندگی آدم‌های امروز را به سخره می‌گرفتند. دیالوگ‌های انیمیشن گارفیلد ۲۰۲۴ به این هدف نوشته شده‌اند که مخاطب را کمی بخندانند و هر از چند وقت یک بار یاد بهترین نسخه‌های گارفیلد بیندازند؛ بدون اینکه تیزی و برندگی منبع اقتباس را به ارث ببرند.

نقاط ضعف در انیمیشن

مارک دیندل، کارگردان انیمیشن The Garfield Movie ، تجربه کاری بسیار دارد و قبلاً در ساخت انیمیشن Chicken Little نیز به عنوان کارگردان شرکت داشته است. با این حال، در این فیلم حتی با تلاش‌های فراوان برای افزودن بار کمدی از طریق تصاویر، نقاط ضعف فیلمنامه به خوبی به نمایش درآمده و بیننده را مطلع می‌سازد.

سکانس‌های سرگرم‌کننده انیمیشن The Garfield Movie 2024 به طور کامل بر روی کمدی بزن‌بکوب تمرکز دارند؛ در این سکانس‌ها اتفاقات فیزیکی خنده‌دار و اغراق‌آمیز برای شخصیت‌ها رقم می‌خورد. اما، مشکل این است که اگر حیوان سخن‌گوی دیگری به جای گارفیلد در فیلم ظاهر می‌شد، تقریبا هیچ تغییری در کیفیت کمدی آن مشاهده نمی‌شد. به نظر می‌رسد کمدی بزن‌بکوب در اصل فقط برای پر کردن جای خالی دیالوگ‌هایی به کار گرفته می‌شود که واقعا خنده‌دار نیستند و این امر ممکن است مخاطبان را از دیدن لذت بردن از فیلم باز دارد.

اودی، سگ بامزه و دلفریبی است که اغلب از بیان جملات خودداری می‌کند. کارگردان با استفاده از صداهای عادی و حیوانی او، موفق به جلب لبخند تماشاگران می‌شود.

(در سه پاراگراف بعدی، بخشی از داستان انیمیشن The Garfield Movie اسپویل می‌شود)

همانطور که گفته شد، ضعف انیمیشن The Garfield Movie به تعداد مخاطبان محدودی محدود نیست و به عدم وجود هر گونه مخاطب خاصی منجر می‌شود. زیرا تیم سازنده حتی یک لحن داستان‌گویی مد نظر را برای استفاده مداوم در طول فیلم مشخص نکرده است.

برای نمونه می‌توان به یکی از معدود سکانس‌های جدی فیلم اشاره کرد؛ سکانسی که قوس شخصیتی گارفیلد را در انیمیشن The Garfield Movie ایجاد می‌کند. در این سکانس، او باید با پدر خود درباره‌ی گذشته حرف بزند؛ درباره‌ی اینکه چه‌طور ترک شدن توسط پدر، حفره‌ی بزرگی را در قلب بچه به وجود آورد. ماهیت سکانس به‌گونه‌ای است که در نگاه اول می‌توان به آن احترام گذاشت. چون تصویرسازی‌های تأثیرگذار و خوبی دارد، به فقر می‌پردازد و فداکاری‌های والدین برای فرزند را نشان می‌دهد. به‌عنوان یک بخش از اثری که در اصل برای مخاطب کم‌سن‌وسال ساخته شده، این سکانس می‌تواند نکات مهمی را در ذهن کودک برجسته کند.

اما نویسندگان حتی از جدی گرفتن این لحظات هم ترسیده‌اند. زمانی که به بخش جدی داستان و روایت غم‌انگیز می‌رسیم، آتو و اودی به نحوی نشان می‌دهند که انگار می‌خواهند شوخی بکنند و انیمیشن The Garfield Movie طنز را تماشا کنند. گاو به سگ می‌گوید: “الآن دیگر جدی می‌شود.” این سادگی انیمیشن به مخاطب پیام می‌دهد: “حتی این صحنه را هم جدی نگیر. چون ما احساس کردیم خوب است که حتی با یک گفتگوی معنی‌دار بین پدر و پسر درباره خاطرات تلخ، الکی شوخی کنیم و جدیت آن را تا حدی رو به استهزاء بگیریم.”

هر چه فیلمنامه نویسی اثر خالی از خلاقیت و بی توجه به ریشه های گارفیلد باشد، انیمیشن آن لایق تحسین است. کارگردان در انیمیشن فیلم گارفیلد از استایل های تصویری مختلف بهره می برد. به عنوان مثال، در بخشی از فیلم که نقشه شخصیت ها برای رسیدن به هدف خود را مشاهده می کنیم، انیمیشن دو بعدی جذابی نمایش داده می شود که با ساختار بصری اصلی فیلم متفاوت است؛ تا با ظاهر مقوا شده متناسب با ظاهر شخصیت ها باشد و آتو از آن برای توضیح نقش گارفیلد در نقشه استفاده می کند.

دقت کارگردان در این انیمیشن ۲بعدی کوتاه به گونه‌ای است که حتی در مدل‌های حرکت مختلف موجودات، مشاهده می‌شود که کاملا با ظاهر آن‌ها همخوانی دارد و توانایی جلب توجه مخاطب را دارد. انیماتورها در طراحی چهره‌های شخصیت‌ها، از تصویرسازی‌های منبع اقتباس کرده و آن‌ها را با دقت بالا به تصویر می‌کشند، از جمله زمانی که گارفیلد کوچک یا پدر گارفیلد را مشاهده می‌کنیم.

جزییات و دقت به اصول زیبایی شناسی

انیمیشن گارفیلد ۲۰۲۴ با جلوه‌ی به‌روز و پرجزئیاتی، اصول زیبایی‌شناسی طراحی گارفیلد و سایر کاراکترها از آثار جیم دیویس را به ارث برده است. یک نکته مثبت این است که طراحی چشم‌های گارفیلد، اودی و جان پررنگ و جذابیت دارند. اما متأسفانه، انیمیشن‌سازی و نکات مثبت دیگری مانند موسیقی متن جذاب، نتوانسته‌اند جدیدترین اثر سینمایی مارک دیندل را از سایه‌ی داستان کلیشه‌ای و داستان‌گویی خشک و بی‌هدف آن خارج کنند.

هنگام تماشای انیمیشن The Garfield Movie ۲۰۲۴، چندین بار به این موضوع فکر کردم که چه معنی دارد صحبت کردن درباره صداپیشه‌های این فیلم. عملکرد کریس پرت، ساموئل ال. جکسون و سایر اعضای تیم صداپیشگی، نه تنها نقطه قوت بارزی برای انیمیشن The Garfield Movie نبود، بلکه حتی یک لحظه نقدی نیز نشد. آن‌ها فقط چند صداپیشه با نام‌های شناخته‌شده برای جلوه در پوستر فیلم بودند و همین.

بسیاری از افراد به انتشار توییت‌های عمیق درباره تاثیرات احتمالی بازیگران بر روی اثر گرم شدند. در همین حین، در حالی که برخی از افراد زندگینامه کریس پرت را مورد بررسی قرار می‌دادند و طبق معادلات اجتماعی روز توضیح می‌دادند که چرا او شایسته ایفای نقش یک گربه نارنجی نیست، پل ای. کپلان، مارک تورگاو و دیوید رینولدز فیلمنامه نهایی انیمیشن گارفیلد را آماده کرده و به استودیو تحویل داده‌اند.