بررسی نسخه ارلی اکسس بازی Achilles: Survivor
نسخه ارلی اکسس بازی Achilles: Survivor چندی پیش منتشر شد و فرصتی داد تا ببینیم این اثر تو سبک بولت هون چه تغییراتی نسبت به دموی اولیهش داشته. چند ماه پیش، وقتی دموی این بازی اومد، تو زومجی یه نقد نوشتیم و به بعضی از مشکلاتش مثل طراحی محیط و انیمیشنها اشاره کردیم. حالا بازی Achilles: Survivor تو نسخه ارلی اکسس پیشرفتای قابل توجهی کرده و نشون میده استودیو Dark Point Games داره با جدیت روی بهبود تجربهش کار میکنه. این بازی شما رو به دنیای اساطیری Achilles: Legends Untold میبره، جایی که آشیل، قهرمان معروف یونانی، دوباره به میدان نبرد میاد.با سرگرم پلاس همراه باشید.
سبک بولت هون با Vampire Survivors معروف شد و از اون موقع، بازیای زیادی سعی کردن این فرمول رو تکرار کنن. بعضیها مثل Hades یا Death Must Die با نوآوری، این سبک رو به سطح بالاتری بردن، ولی خیلیا هم فقط تقلیدای بیکیفیت بودن. بازی Achilles: Survivor تو این طیف، یه جای متوسط داره؛ نه یه شاهکار بینقصه، نه یه کپی ضعیف. داستان بازی خیلی عمیق نیست و فقط یه پیشزمینه ساده داره: شما تو دنیای آشیل هستین و باید با انبوه دشمنا بجنگین. به مرور میتونین کاراکترای دیگهای مثل هکتور و پاریس رو باز کنین که هر کدوم ویژگیای خاص خودشون رو دارن و تنوعی به گیمپلی میدن.
لینک بازی Achilles: Survivor در استیم
گیمپلی: فرمول آشنا با پیچشهای جدید
گیمپلی بازی Achilles: Survivor همون چیزیه که از یه بولت هون انتظار دارین: شما کاراکتر رو حرکت میدین و حملهها خودکار به دشمنا شلیک میشن. با پیشروی، آپگریدایی میگیرین که کاراکترتون رو قویتر میکنن. تنوع آپگریدا تو این بازی خوبه؛ از افزایش شانس کریتیکال، سرعت و زره گرفته تا مهارتای خاص برای سلاحها. نسبت به دمو، نسخه ارلی اکسس مکانیکای جدیدی مثل پایگاهها و پورتالها اضافه کرده. با کشتن محافظای این نقاط، پاداشای ارزشمندی میگیرین که تاثیر زیادی رو قدرت کاراکترتون دارن. این تغییرات باعث شدن نوبتای ۲۰ دقیقهای بازی Achilles: Survivor کمتر تکراری بشن و حس پویاتری به تجربهش بدن.
تعداد کاراکترا و مراحل هم تو این نسخه بیشتر شده. بعضی کاراکترا مثل هکتور قفلن و با انجام ماموریتایی مثل کشتن باس با آشیل یا تموم کردن چند مرحله با یه کلاس خاص، آزاد میشن. این کاراکترا از نظر سلامتی، سرعت و شانس فرق دارن و هر کدوم یه مهارت اولیه منحصربهفرد دارن، ولی بقیه آپگریدا بینشون مشترکه. این یه استاندارد تو سبک بولت هونه، ولی یه کم تنوع بیشتر تو مهارتا میتونست بازی Achilles: Survivor رو جذابتر کنه.
آپگریدها و سازهها در بازی Achilles: Survivor: تنوع در خدمت گیمپلی
بازی Achilles: Survivor تو نسخه ارلی اکسسش، سیستم آپگرید قابل قبولی داره که تجربه رو غنیتر میکنه. تو هر نوبت ۲۰ دقیقهای، با کشتن دشمنا و جمع کردن منابع، میتونین ارتقاهایی مثل افزایش قدرت ضربات کریتیکال، سرعت حرکت، زره یا مهارتای خاص سلاحها رو انتخاب کنین. تنوع این آپگریدا خوبه و بهتون اجازه میده استراتژیهای مختلفی رو امتحان کنین. مثلاً میتونین روی سرعت و چالاکی تمرکز کنین یا یه کاراکتر تانکمانند با زره بالا بسازین. این انعطافپذیری تو بازی Achilles: Survivor باعث میشه هر نوبت حس متفاوتی داشته باشه.
علاوه بر آپگریدای موقتی تو مراحل، بازی Achilles: Survivor یه سری ارتقای دائمی هم داره که با منابع جمعشده از مراحل میخرین. این ارتقاها به دو دسته تقسیم میشن: آپگریدای کاراکتر (مثل سلامتی بیشتر) و سازهها. با حدود ۱۰ ساعت بازی، میتونین اینا رو کامل باز کنین و تاثیرشون رو حس کنین. این سیستم دائمی، انگیزهای برای ادامه بازی میده، چون حس میکنین کاراکترتون داره واقعاً قویتر میشه، حتی اگه یه نوبت رو ببازین.
بیشتر بخوانید:
بررسی بازی Viewfinder | تجربهای استثنایی و متفاوت در عناوین معمایی
سازهها: نقطه تمایز بازی Achilles: Survivor
یکی از ویژگیای جالب بازی Achilles: Survivor، سازههاست که یه تفاوت نسبی با بقیه بولت هونها ایجاد میکنه. تو محیطای بازی، جاهایی مشخص شده که میتونین برجهایی بسازین. این برجها دو نوعن: هجومی (برای آسیب به دشمنا) و حمایتی (مثل برجی که سلامتیتون رو پر میکنه). این مکانیک بهتون اجازه میده ترکیبای خلاقانهای بسازین؛ مثلاً یه برج هجومی کنار یه برج سلامتی بذارین تا هم دفاع کنین و هم زنده بمونین. این سیستم، یه لایه تاکتیکی به بازی Achilles: Survivor اضافه میکنه که تو دمو غایب بود و حالا تجربه رو متنوعتر کرده.
ضعفهای بصری و طراحی محیط
با وجود این پیشرفتا، بازی Achilles: Survivor هنوز مشکلاتی داره که از دمو به ارث برده. از نظر گرافیکی، بازی کیفیت خوبی داره؛ جزئیات محیطا و افکتای جادویی قشنگن و حس اساطیری رو منتقل میکنن. ولی یه ضعف بزرگ، انیمیشنای ضربههاست. هیچ انیمیشنی برای حملهها وجود نداره و شلیکها فقط از بدن کاراکتر خارج میشن و به دشمنا میخورن. این سادگی تو یه بازی بصریمحور، یه کم تو ذوق میزنه و حس پویایی رو کم میکنه.
تجربه کلی و پتانسیل آینده بازی Achilles: Survivor
بازی Achilles: Survivor تو نسخه ارلی اکسسش، تجربهای لذتبخش ولی ناقص ارائه میده. شخصاً ۱۵ ساعت باهاش وقت گذروندم و از ترکیب اساطیری و گیمپلی بولت هونش لذت بردم. سازهها و آپگریدای متنوع، بهخصوص تو نوبتای طولانیتر، حس قدرت رو به خوبی منتقل میکنن. اما ضعفایی مثل انیمیشنای ساده و طراحی محیطی مشکلدار، گاهی این لذت رو کمرنگ میکنن. با این حال، چون بازی هنوز تو فاز ارلی اکسسه، جا برای بهتر شدن داره و تیم سازنده نشون داده که به بازخوردها توجه میکنه.
یکی از بهترین بخشای بازی Achilles: Survivor، لحظهایه که بعد از آپگریدای موقت و دائمی، کاراکترتون به یه ماشین کشتار تبدیل میشه. تو بولت هونها، این حس قدرت خیلی مهمه، ولی تو این بازی، وقتی به این نقطه میرسین، معمولاً ۲۰ دقیقهتون تموم میشه. برای همین، اضافه کردن یه حالت بیپایان میتونست تجربه رو کاملتر کنه و بهتون اجازه بده بیشتر از این قدرت لذت ببرین. از طرف دیگه، بعد از باز کردن همه آپگریدای دائمی، بازی یه کم ساده میشه. اگه درجههای سختی بیشتر به بازی Achilles: Survivor اضافه بشه، میتونه ارزش تکرارش رو بالا ببره و چالش بیشتری بده.
آیا بازی Achilles: Survivor ارزش وقت گذاشتن داره؟
نسخه فعلی بازی Achilles: Survivor یه تجربه متوسط رو به بالاست که میتونه نمره ۷ از ۱۰ بگیره. چون هنوز تو ارلی اکسسه، نمره نهایی نمیدیم، ولی پتانسیلش برای بهتر شدن مشخصه. گرافیک قشنگ، سازههای خلاقانه و تنوع آپگریدا نقاط قوتشن، ولی انیمیشنای ضعیف و موانع محیطی آزاردهنده، جلوی کامل شدنش رو میگیرن. اگه استودیو Dark Point Games تو ادامه مسیر، این مشکلات رو درست کنه و ایدههای جدید مثل حالت بیپایان یا مراحل متنوعتر اضافه کنه، بازی Achilles: Survivor میتونه به یکی از آثار خوب سبک بولت هون تبدیل بشه.
برای طرفدارای این سبک، این بازی الان هم ارزش امتحان کردن داره، بهخصوص اگه از تم اساطیری و نبردای شلوغ خوشتون میاد. حس نابودی موجای دشمنا با آشیل یا هکتور، یه لذت ساده و اعتیادآوره که تو لحظات خوبش، شما رو غرق خودش میکنه. اما اگه دنبال یه تجربه پولیششده و بینقص هستین، شاید بهتر باشه صبر کنین تا نسخه کاملش بیاد. بازی Achilles: Survivor هنوز راهی برای رفتن داره، ولی همین حالا هم نشون داده که میتونه یه جای خاص تو سبک بولت هون پیدا کنه. منتظریم ببینیم تو آپدیتای بعدی، این سفر به تروی چه شکلی کامل میشه.
مشکل بزرگتر، طراحی محیطه که هنوز کامل درست نشده. محیطای بازی به دو دنیای مختلف با چند مرحله تقسیم شدن، ولی گاهی پر از اشیای مزاحمن. مثلاً تو یه نقشه، یه کنده درخت هست که همیشه بهش گیر میکنین. این جور موانع، تو یه بازی که سرعت و حرکت مهمه، اذیتکنندهست. گاهی حس میکنین بزرگترین دشمنتون تو بازی Achilles: Survivor، نه موجای دشمنا، بلکه همین طراحیای عجیب محیطیه که باعث میشه بین دشمنا گیر کنین و ببازین.